شهادت امام هادی(ع)برشیعیان تسلیت.

علی بن محمد علیه السلام مشهور به امام هادی و امام علی النقی امام دهم شیعیان است. آن حضرت در سال 212 ق دیده به جهان گشود و در سال 220 ه.ق امامت شیعه از پدر بزرگوارشان به آن حضرت منتقل شد. مدت امامت آن حضرت حدود 34 سال است و در سال 254 ه.ق به دستمعتمد عباسی به شهادت رسیدند. 

امروز مصادف است با شهادت دهمین ستاره‌ی درخشان آسمان امامت، حضرت امام علی النقی هادی(علیه السلام). 

بدون شک شهادت و فقدان هر یک از این برگزیده‌ترین بندگان نزد پروردگار، اندوهی عمیق و جاودان در قلب پیروان و شیعیان‌شان و هر انسان آزاده‌ای در جهان خواهد بود.  

و بدون شک معرفی یا حتی یادی از حیات پُر برکت چنین شخصیتی در قالب چند جمله و چند پاراگراف ناممکن است. پیامبران و امامان همچون دردانه‌هایی در جهان خلقت، هر یک دریایی از آگاهی و شناخت را در دل دارند که آن را در قالب روایات و احادیث برای‌مان به یادگار گذاشته‌اند. جملاتی که گاهی با غور در اعماق معنای‌شان در برابر عظمت حکمتی که با چند کلمه بیان شده شگفت‌زده می‌شویم. 

برای بزرگداشت این سالروز، شما را به خواندن و اندیشه در یکی از احادیث ناب آن امام هُمام دعوت می‌کنیم. باشد که با ادراک و اندیشه‌ی دقیق، بهترین بهره‌ها را از این گوهرهای آگاهی بی‌نهایت الهی ببریم. 

قالَ الامام علی النقی(علیه السّلام): 

انَّ الظالمُ الحالِم یَکادُ اَن یُعفیَ علی ظُلمِهِ بِحِلمِه و اِنَّ المُحِقُّ السّفیه یَکادُ اَن یُطفیِ نورَ حَقِّهِ بِسَفَهِه.[1]  

امام هادی(ع) می‌فرمایند: 

ستمکار بردبار، چه بسا که به وسیله‌ی صبر و بردباری، از ستمش گذشت شود و چه بسا حق‌دار نابخرد، که با سفاهت خود نور حق خویش را خاموش کند.