«١٠٥»ما یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ وَ لاَ الْمُشْرِکِینَ أَنْ یُنَزَّلَ عَلَیْکُمْ مِنْ خَیْرٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ اللّهُ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ
کافران از اهل کتاب و مشرکان،دوست ندارند که هیچ خیر و نیکى از طرف پروردگارتان بر شما نازل شود.در حالى که خداوند،رحمت خود را به هرکه بخواهد اختصاص مى‌دهد،و خداوند صاحب فضل بزرگ است.
نکته‌ها:
این آیه،از کینه‌توزى و عداوت مشرکان و کفّار از اهل کتاب،نسبت به مؤمنان برمى‌دارد.
آنان حاضر نیستند،ببینند که مسلمانان صاحب پیامبرى بزرگ و کتابى آسمانى هستند و مى‌خواهند نداى توحید را به تمام جهان رسانده و با تمام تبعیضات نژادى و اقلیمى و با تمام خرافاتِ مشرکان و تحریفاتِ اهل کتاب مبارزه کنند و مانع عوام‌فریبى بزرگان آنان شوند.
خداوند در این آیه مى‌فرماید:لطف و رحمت خداوند طبق اراده‌ى او به هرکسى که بخواهد اختصاص مى‌یابد و کارى به میل این و آن ندارد که آنها دوست داشته باشند یا نه! پیام‌ها:
١-اراده‌ى قلبى و روحیّه باطنى دشمن را بشناسید و هرگز به آنان تمایل پیدا نکنید. ١«ما یَوَدُّ.»
٢-خیررسانى،از شئون ربوبیّت است. «خَیْرٍ مِنْ رَبِّکُمْ»
٣-توکّل به خدا کنید و از کینه و حسادت دشمن نهراسید. «وَ اللّهُ یَخْتَصُّ»
٤-حسادت حسود،هیچ اثرى در اراده‌ى لطف خداوند ندارد. «مَنْ یَشاءُ»
٥-فضل و رحمت و هدایت خداوند،شامل همه‌ى اقوام و ملل مى‌شود و اختصاصى به بنى اسرائیل و گروه خاصّى ندارد. «مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ»
درباره این سایت