#حدیث_مهدوی
امام صادق(ع)
«ینادی باسم القائم (علیه‌السلام) فی لیلة ثلاث و عشرین، و یقوم فی یوم عاشورا، و هو الیوم الذی قتل فیه الحسین بن علی (علیه‌السلام) لکأنی به فی یوم السبت العاشر من المحرم قائما بین الرکن و المقام، جبرئیل (علیه‌السلام) عن یمینه ینادی: «البیعة لله»، فتصیر الیه شیعته من اطراف الأرض تطوی لهم طیا حتی یبایعوه، فیملأ الله به الأرض عدلا کما ملئت جورا و ظلما».
«در شب بیست و سوم (ماه رمضان) به نام قائم (علیه‌السلام) از آسمان ندا می شود و در روز عاشورا که روز شهادت امام حسین (علیه‌السلام) است، قیام می کند. گویی با چشم خود می بینم که آن بزرگوار در روز شنبه دهم محرم در میان رکن و مقام ایستاده، جبرئیل (علیه‌السلام) در طرف راست آن حضرت بانگ برمی آورد که: «البیعة لله»، پس شیعیان او از اطراف جهان به سوی او می شتابند، زمین در زیر پاهایشان طی می شود، تا به محضر او رسیده، بیعت می کنند. روی زمین را پر از عدل و داد کند، آن چنان که پر از جور و ستم شده باشد».
ارشاد المفید/ ص361
درباره این سایت