«٢٥٤»یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فِیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ الْکافِرُونَ هُمُ الظّالِمُونَ
اى کسانى که ایمان آورده‌اید! از آنچه به شما روزى داده‌ایم انفاق کنید، پیش از آنکه روزى فرارسد که نه خریدوفروشى در آن است و نه دوستى و نه شفاعتى،و(بدانید که)کافران همان ستمگران هستند.(که هم به خود ستم مى‌کنند و هم به دیگران.)
نکته‌ها:
در این آیه خداوند اهرم‌هایى را براى تشویق مردم به انفاق به کار برده است،
الف:آنچه دارى،ما به تو دادیم از خودت نیست. «رَزَقْناکُمْ»
ب:مقدارى از آنچه دارى کمک کن،نه همه را. «مِمّا»
ج:این انفاق براى قیامت تو،از هر دوستى بهتر است. «یَأْتِیَ یَوْمٌ.»
پیام‌ها:
١-قبل از دستور،مردم را با احترام صدا زنیم. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا»
٢-استفاده از فرصت‌ها در کارهاى خیر،ارزش است. «مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ»
٣-محروم کردن امروز،محروم شدن فرداست.اگر امروز انفاق و بخششى صورت نگیرد،در آن روز هم محبّت و دوستى و وساطتى در بین نخواهد بود. «أَنْفِقُوا. یَوْمٌ لا بَیْعٌ فِیهِ.»
٤-یاد معاد،عاملى براى تشویق به انفاق است. «أَنْفِقُوا. یَأْتِیَ یَوْمٌ.»
٥-یکى از راههاى ایجاد روحیّه‌ى سخاوت،توجّه به دستِ خالى بودن انسان در قیامت است. «لا بَیْعٌ فِیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ»
٦-بخل،نشانه‌ى کفران نعمت و کفر به وعده‌هاى الهى است.«انفقوا.و الکافرون» ٧-کفر،نمونه‌ى بارز ظلم است. «اَلْکافِرُونَ هُمُ الظّالِمُونَ»
درباره این سایت