«٢٦٥»وَ مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ تَثْبِیتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصابَها وابِلٌ فَآتَتْ أُکُلَها ضِعْفَیْنِ فَإِنْ لَمْ یُصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ
و مَثل کسانى که اموال خود را در طلب رضاى خداوند و استوارى روح خود انفاق مىکنند،همچون مَثل باغى است که در نقطهاى بلند باشد(و از هواى آزاد بحدّ کافى بهره بگیرد)و بارانهاى درشت به آن برسد و میوۀ خود را دوچندان بدهد.
و اگر باران درشتى نبارد،بارانهاى ریز و شبنم(ببارد تا همیشه این باغ شاداب و پرطراوت باشد.)و خداوند به آنچه انجام مىدهید،بیناست. پیامها:
١-اگر هدف،تحصیل رضاى خداوند و رشد و کمال روحى باشد،کارها بارور مىشود. «اِبْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ. فَآتَتْ أُکُلَها ضِعْفَیْنِ»
٢-اخلاص،ساده بدست نمىآید،باید به سراغ آن رفت. «اِبْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ»
٣-کارهاى خالص،همچون مزرعهاى در نقطهاى مرتفع است که از خرابى سیل محفوظ است. «بِرَبْوَةٍ أَصابَها»
٤-اگر هدف خدا باشد،از جلوهها و جمالها هم محروم نمىشویم.مخلصین در جامعه محبوبتر از ریاکارانند. «جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ» انفاق خالص،همانند مزرعهى در دامنه کوه و زمین مرتفع است،که همه مردم آن را مىبینند و از آن لذّت مىبرند.
٥-مهمتر از امکانات،بهرهگیرى از امکانات است.بارانِ ریز یا درشت مهم نیست،مهم آن است که زمین بتواند آن را جذب کند. «فَإِنْ لَمْ یُصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ»
درباره این سایت