«٢٠»فَإِنْ حَاجُّوکَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ لِلّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَنِ وَ قُلْ لِلَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ وَ الْأُمِّیِّینَ أَ أَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَیْکَ الْبَلاغُ وَ اللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ
( ازاین‌رو)پس اگر با تو به گفتگو و ستیز و محاجّه برخاستند،(با آنها مجادله مکن و)بگو:من و پیروانم روى به خدا تسلیم کرده‌ایم.و به اهل کتاب(یهود و نصارى) و امیّین(مشرکان بى‌سواد مکّه)بگو:آیا شما هم(در برابر خدا)تسلیم شده‌اید، پس اگر تسلیم شدند و اسلام آوردند همانا هدایت یافته‌اند و اگر سرپیچى کردند (نگران مباش،زیرا)وظیفه‌ى تو فقط رساندن دعوت الهى است،(نه اجبار و اکراه)و خداوند به حال و عمل بندگان بیناست.
نکته‌ها:
اینکه مى‌گویند:سخن کز دل برآید،لاجرم بر دل نشیند،قانون کلّى نیست؛زیرا سخن پیامبر از دل بود،ولى بر دل کفّار نمى‌نشست.
با آنکه حضرت از عمق دل مى‌فرمود:
درباره این سایت