«٢٨»لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللّهِ فِی شَیْ‌ءٍ إِلاّ أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقاةً وَ یُحَذِّرُکُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَى اللّهِ الْمَصِیرُ
نباید اهل ایمان،بجاى مؤمنان،کافران را دوست و سرپرست خود برگزینند و هرکس چنین کند نزد خدا هیچ ارزشى ندارد،مگر آنکه از کفّار پروا و تقیّه کنید(و به خاطر هدف‌هاى مهم‌تر،موقّتاً با آنها مدارا کنید)و خداوند شما را از(نافرمانى) خود هشدار مى‌دهد و بازگشت(همه) به‌سوى خداوند است.
نکته‌ها:
با توجّه به قدرت بى‌انتهاى الهى در آیات قبل،جایى براى پذیرفتن سلطه کفّار نیست.
«بِیَدِکَ الْخَیْرُ، تُولِجُ اللَّیْلَ، لا یَتَّخِذِ.»
در این آیه سیماى ت خارجى،شیوه‌ى برخورد با
درباره این سایت