«٨٩»وَ لَمّا جاءَهُمْ کِتابٌ مِنْ عِنْدِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ وَ کانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُوا فَلَمّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الْکافِرِینَ
و چون از طرف خداوند،آنان را کتابى(قرآن)آمد که مؤیّد آن نشانه‌هایى است که نزد آنهاست و پیش از این به خود نوید مى‌دادند(که با کمک کتاب و پیامبر جدید)بر دشمنان پیروز گردند،اما چون آنچه(از کتاب و پیامبر که از قبل)شناخته بودند،نزد آنان آمد به او کافر شدند،پس لعنت خدا بر کافران باد.
نکته‌ها:
این آیه،صحنه‌ى دیگرى از لجاجت‌ها و هواپرستى‌هاى یهود را مطرح مى‌کند که آنها براساس بشارت‌هاى تورات،منتظر ظهور پیامبر بودند و حتّى به همدیگر نوید پیروزى مى‌دادند و به فرموده امام صادق علیه السلام یکى از دلایل اقامت آنها در مدینه این بود که آنها مى‌دانستند آن شهر،محلّ هجرت پیامبر است و به همین سبب از پیش در آنجا سکنى گزیده بودند،ولى بعد از ظهور پیامبر اسلام،با آنکه نشانه‌هاى وى را موافق با آنچه در تورات بود یافتند،کفر ورزیدند. ١
پیام‌ها:
١-ادیان الهى،یکدیگر را تصدیق مى‌کنند،نه آنکه در برابر هم باشند.«مصدقا»
٢-به هر استقبالى نباید تکیه کرد.با آنکه یهودیان در انتظار پیامبر صلى الله علیه و آله سالیانى در مدینه سکنى گزیدند،ولى در عمل کفر ورزیدند. ١«کانُوا مِنْ قَبْلُ. کَفَرُوا بِهِ»
٣-شناخت حقّ و علم به آن کافى نیست.چه‌بسا افرادى که حقّ را فهمیدند،ولى به خاطر لجاجت کافر شدند. «فَلَمّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا»
درباره این سایت